คุณสามารถสอนเทคนิคใหม่ ๆ ของยาเก่าได้หรือไม่? แม้ว่าการรักษาด้วยยาสำหรับอาการหลักของโรคออทิสติกสเปกตรัม (ASD) ยังไม่สามารถใช้ได้ในปัจจุบัน แต่ยาที่มีอยู่สามารถให้การรักษาแบบใหม่ได้หรือไม่ แม้ว่าก่อนหน้านี้จะไม่มีความเกี่ยวข้องกับ ASD ก็ตาม
นี่เป็นคำถามที่ถามโดยการศึกษา ใหม่ในวารสาร Frontier in Pharmacology นักวิจัยใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์ที่ครอบคลุมโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับ ASD และวิธีที่พวกมันโต้ตอบกัน
จากการดูว่ายาต่างๆ ส่งผลต่อโปรตีนในระบบอย่างไร พวกเขาระบุผู้ที่มีศักยภาพในการรักษา ยาต้านอาการท้องร่วงที่ใช้กันทั่วไปที่เรียกว่าโลเพอราไมด์เป็นตัวเลือกที่มีแนวโน้มมากที่สุด และนักวิจัยมีสมมติฐานที่น่าสนใจเกี่ยวกับวิธีการทำงานเพื่อรักษาอาการ ASD อาการที่พบบ่อยที่สุดบางอย่างใน ASD เกี่ยวข้องกับปัญหาในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการสื่อสาร
Dr Elise Koch จาก University of Oslo ผู้เขียนนำการศึกษากล่าวว่า “ปัจจุบันยังไม่มียาที่ได้รับการอนุมัติสำหรับการรักษาการขาดดุลการสื่อสารทางสังคม ซึ่งเป็นอาการหลักใน ASD “อย่างไรก็ตาม ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่และประมาณครึ่งหนึ่งของเด็กและวัยรุ่นที่เป็นโรค ASD ได้รับการรักษาด้วยยารักษาโรคจิต ซึ่งมีผลข้างเคียงที่ร้ายแรงหรือขาดประสิทธิภาพใน ASD”
การนำยามาใช้เป็นยารักษาแบบใหม่
ในความพยายามที่จะหาวิธีใหม่ในการรักษา ASD นักวิจัยได้หันมาใช้ยาใหม่ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสำรวจยาที่มีอยู่เพื่อใช้ในการรักษาสภาพที่แตกต่างกัน วิธีการนี้มีประโยชน์มากมาย เนื่องจากมักมีความรู้กว้างขวางเกี่ยวกับยาที่มีอยู่ในแง่ของความปลอดภัย ผลข้างเคียง และโมเลกุลทางชีววิทยาที่ยาเหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์กับในร่างกาย
เพื่อระบุการรักษาใหม่สำหรับ ASD นักวิจัยได้ใช้เครือข่ายปฏิสัมพันธ์ของโปรตีนจากคอมพิวเตอร์ เครือข่ายดังกล่าวครอบคลุมโปรตีนและปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างพวกมัน สิ่งสำคัญคือต้องคำนึงถึงความซับซ้อนนี้เมื่อศึกษาระบบทางชีววิทยา เนื่องจากโปรตีนหนึ่งตัวมักจะส่งผลกระทบที่อื่น
นักวิจัยได้สร้างเครือข่ายปฏิสัมพันธ์ของโปรตีนซึ่งรวมถึงโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับ ASD โดยการตรวจสอบยาที่มีอยู่และการมีปฏิสัมพันธ์กับโปรตีนในเครือข่าย ทีมงานได้ระบุผู้สมัครหลายคนที่ต่อต้านกระบวนการทางชีววิทยาที่เป็นสาเหตุของ ASD
ยาที่มีแนวโน้มดีที่สุดเรียกว่า loperamide ซึ่งมักใช้สำหรับอาการท้องร่วง แม้ว่าจะดูแปลกที่ยาต้านอาการท้องร่วงสามารถรักษาอาการ ASD หลักได้ นักวิจัยได้พัฒนาสมมติฐานเกี่ยวกับวิธีการทำงานของยานี้
จากระบบทางเดินอาหารที่ปั่นป่วนไปจนถึง ASD
โลเพอราไมด์จับและกระตุ้นโปรตีนที่เรียกว่า μ-opioid receptor ซึ่งปกติได้รับผลกระทบจากยา opioid เช่น มอร์ฟีน นอกจากผลกระทบที่ปกติแล้วคุณจะคาดหวังจากยา opioid เช่น การบรรเทาอาการปวด ตัวรับ μ-opioid ยังส่งผลต่อพฤติกรรมทางสังคมด้วย
ในการศึกษาก่อนหน้านี้ หนูที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรมซึ่งไม่มีตัวรับ μ-opioid แสดงให้เห็นถึงการขาดดุลทางสังคมที่คล้ายคลึงกับที่พบใน ASD ที่น่าสนใจคือยาที่กระตุ้นตัวรับμ-opioid ช่วยฟื้นฟูพฤติกรรมทางสังคม
ผลลัพธ์ในหนูเหล่านี้เน้นถึงความเป็นไปได้ที่ยั่วเย้าที่ loperamide หรือยาอื่น ๆ ที่กำหนดเป้าหมายตัวรับμ-opioid อาจแสดงถึงวิธีใหม่ในการรักษาอาการทางสังคมที่มีอยู่ใน ASD แต่ต้องมีการทดสอบสมมติฐานนี้เพิ่มเติม ไม่ว่าในกรณีใด การศึกษาในปัจจุบันแสดงให้เห็นถึงพลังของการสันนิษฐานว่ายาตัวเก่าอาจเรียนรู้กลเม็ดใหม่ๆ ได้
